Van nature ben ik een thrill seeker, een man die altijd op zoek is naar nieuwe inzichten en nieuwe intense ervaringen. Tegelijk ben ik ook hoogsensitief. Snel verveeld maar ook snel overprikkeld, zoek ik graag mijn grenzen op. Ik leef als het ware met één voet op het gaspedaal en met één voet op de rem. Ik hou van spannende sporten, zoals auto-races en bergbeklimmen. Standaard rijd ik harder dan toegestaan. Telkens neem ik me voor om mij te houden aan de maximum toegestane snelheid. Als ik net weer een boete heb moeten betalen gaat het weer even goed maar ik moet me dan wel enorm inhouden op de weg.

High Sensation Seeker

Een hoogsensitief persoon wordt ook wel een HSP genoemd. Een HSP die daarnaast ook een thrillseeker is, is een High Sensation Seeker (HSS). Het is een lastige combinatie van eigenschappen. Het zorgt namelijk voor innerlijke conflicten. Een deel van mij is steeds op zoek naar nieuwe ervaringen en kicks, terwijl een ander deel van mij zegt dat ik dat niet moet doen omdat het te veel energie kost en dat het beter is om te rusten. Dat continue conflict in je hoofd is op zich al vermoeiend. Vaak is de HSS-factor het sterkst aanwezig. Ik blijf dan feesten, ook als ik eigenlijk helemaal op ben. Dan neem ik weleens een peppil om door te kunnen gaan. Het maakt me regelmatig uitgeput en emotioneel in de war. Ik wil telkens totaal verschillende dingen tegelijk. Mijn wilskracht is groot, ik weet wat ik wil én wat ik niet wil. Daarbij ben ik nog eens super eigenwijs. Ik kan het heerlijk vinden om mensen om me heen te hebben en in het middelpunt te staan maar dat kan ik ook plotseling helemaal zat zijn en behoefte hebben aan rust. Mijn omgeving merkt weinig van wat zich binnen mij afspeelt. Ik hoor vaak dat ik zelfzeker over kom. Anderzijds hoor ik soms ook dat mensen niet weten wat ze aan me hebben.

Balans

Balans is het sleutelwoord. Er kwam een moment dat ik wist dat er iets moest veranderen. Er bestaan trainingen speciaal voor HSP/HSS’ers. Daar leerde ik dat het belangrijk is om een agenda bij te houden en een planning te maken. Het is soms wel moeilijk om aan me aan die planning te houden. Maar het moet, alleen dan kan er balans zijn tussen activiteit en rust. Vermoedelijk heb ik door deze training een Speed verslaving kunnen voorkomen. Ik trek me nu regelmatig terug in de natuur om mijn rustmoment te pakken. Ik zorg voor voldoende slaap en heb me zelf zelfs aangesloten bij een yogaclub om te leren aarden. Zo blijf ik in contact met mezelf, sta ik steviger met beide benen op de grond en voel ik duidelijker waar mijn grenzen liggen.

 

Categorieën: Blog